Hoge lat
Soms zoek je naar oplossingen van problemen waarvan je je nog niet eens heel erg bewust was. Toen ik begon met mijn jaar zonder suiker, was ik mijn eigen voedingspatroon en hoe ik me daar bij voelde behoorlijk beu. Er moest dringend een verandering komen.
Ik koos voor de rigoureuze benadering. Weg met alles waar ik niet vanaf kan blijven. Zo kom ik ook niet in de verleiding, was mijn idee daar achter. Een maand of vier ging het goed. Ik kwam tot nieuwe ontdekkingen en paste mijn dieet nog een beetje meer aan, gebaseerd op de ervaringen tijdens mijn experiment.
Vorige week moest ik bekennen: ik denk niet dat ik dit nog heel lang vol ga houden. Of het moet zijn op pure wilskracht, omdat ik nu eenmaal A gezegd heb. Maar ik ben juist degene die mensen voorhoudt dat als A niet werkt of goed bevalt, je vooral geen B hoeft te zeggen. Ik kwam mezelf dus goed tegen.
De spijker op z’n kop
Als reactie op de column van vorige week reageerde Gerda. Zij zei klip en klaar waar het op stond: Je bent te hard voor jezelf! Toen ik haar reactie las, moest ik zo lachen. Prachtig! Vervolgens wilde Léon weleens weten wat er zo leuk was. Toen ik hem Gerda’s reactie voorlas sprongen de tranen in mijn ogen. Het was me direct duidelijk. Gerda sloeg de spijker op z’n kop. Mijn probleem is niet zo zeer die verslavingen, als wel dat ik geen maat weet. Ook in mijn zoektocht naar oplossingen sloeg ik weer door. Manlief bekeek vragend mijn betraande toet. “Ik heb geen flauw idee hoe ik moet matigen, dat vind ik vele malen moeilijker dan de rigoureuze methode”, bekende ik. Waarop hij, zonder spoor van medeleven, droog antwoordde: “mooi, dan heb je daar je werkelijke uitdaging”.
Nieuwe uitdaging
Nu vraag ik me af: Kan ik dat? Durf ik dat aan? Om dan zelf maar in te vullen: “natuurlijk kun je dat. Het is gewoon het volgende proces, dat ook weer met vallen en opstaan vorm zal krijgen”.
Dus lieve mensen. Vanaf nu pak ik mijn jaar zonder suiker anders aan. Nog steeds geen suiker. Maar wel af en toe een lekker bakkie koffie en een wijntje of biertje in het weekend. Met mate! Hoe dat loopt?
Ik doe er hier weer verslag van.
Marina Schriek
11 reacties
Naar het reactie formulier ↓
Andy
3 juni 2014 om 07:31 (UTC 1) Koppeling naar deze reactie
Ga ik graag nog eens met je over babbelen. Mijn ervaring deel ik graag want ik ben zelf eigenlijk nooit officieel met wat dan ook gestopt maar sommige zaken gebruik ik helemaal niet meer. Hoe dat zo gekomen en gelukt is? Ik denk dat er naast een negatieve spiraal ook een positieve bestaat en mijn omgeving is ook erg geschikt 🙂
Maar zonder wilskracht kom je nergens. Succes Marina!
Andy
Marina Schriek
3 juni 2014 om 13:13 (UTC 1) Koppeling naar deze reactie
Hé Andy, laten we dat maar eens doen, er samen over babbelen. Lijkt me hartstikke leuk!
Ineke
3 juni 2014 om 07:40 (UTC 1) Koppeling naar deze reactie
Goed om te horen dat je toe bent aan de volgende stap Marina.
Ik verwacht dat deze ontwikkeling minstens zo moeilijk gaat zijn, zo niet nog moeilijker.
Maar je bent een sterke vrouw die precies weet wat ze wil en waarom.
Dus jij komt er wel! Sterkte en ik denk aan je 🙂
Ineke
Jenny
3 juni 2014 om 09:10 (UTC 1) Koppeling naar deze reactie
Neem je lichaam als leidraad en dan kom je met wat bandbreedte nog steeds goed terecht. Vooral goed en eerlijk voelen dan kom je echt op gezonde paden terecht.
Je weet het niet zwart of wit maar grijs is ook goed genoeg. No sress! Als je met gevierde teugels geen goed gevoel hebt dan kun je ze flexibel aantrekken of juist meer laten vieren.
De ene dag wil je een groene smoothie, dan muesli of een amaranth cracker. En als dat lekker door je lichaam gaat prima toch. Je bent wel heel eerlijk!!! En fijn dat je dat wilt delen. Het eeuwige succesverhaal bestaat toch ook niet. Lange adem, lange termijn. En kijk wat je al hebt bereikt geen suiker en alleen in het weekend je tractaties. Toppie!
Marina Schriek
3 juni 2014 om 13:16 (UTC 1) Koppeling naar deze reactie
Ineke en Jenny, bedankt voor de steun. Het is inderdaad een lange termijn project, dat niet in één rechte streep verloopt. Dat zou onnatuurlijk zijn. Ik houd gewoon goede moed en zin. Dat laatste is ook heel belangrijk.
Jacqueline
3 juni 2014 om 14:08 (UTC 1) Koppeling naar deze reactie
Onze moeder vertelde vanmorgen naar aanleiding van deze blog dat ze het inmiddels kan,(maat houden) na véél oefenen!! Dus 1: je weet waar het vandaan komt en 2: er is hoop; oefening baart kunst! xx
Corine
3 juni 2014 om 19:06 (UTC 1) Koppeling naar deze reactie
Beste Marina,
respect voor jouw plan van aanpak tot nu toe en de moed om jouw plan bij te stellen. Ik vind iedere stap in de richting al een goede stap! Ik heb met veel plezier jouw blog gelezen en het motiveert me iets aan mijn eetpatroon te veranderen. ’t Motiveert me ook te lezen, dat je een gewoon mens bent en af en toe in oude valkuilen kunt vallen, jezelf tegenkomt en ontdekt wat welk eten voor je betekent in verschillende situaties: troost, frust-food, genieten, enz. We hebben keuze te over en iedere keer opnieuw de kans om onze keuze te maken!
Ik ben nieuwsgierig naar jouw ervaringen tot nu toe. Hoe voelde je je toen je minder suiker at? Viel je af? Voelde je meer energie, verlangde je nog naar suiker of had je goede vervangers gevonden en werd de verslaving minder? Anyway, ik blijf met veel belangstelling jouw verhaal volgen en weet dat je gesteund wordt door ons allemaal, want niemand van ons herkent niet waar jij over schrijft! Veel succes en geloof er in! Je bent al een heel eind op weg!!!
Anja
3 juni 2014 om 19:23 (UTC 1) Koppeling naar deze reactie
Jippie !!!! De vlag mag uit.
Wat een verstandig besluit.
Zoveel tegelijkertijd aanpakken en dan onder zo’n streng regime leven dat was bij voorbaat bijna onhaalbaar.
De lat lag zeker heel erg hoog.
Het uiteindelijke resultaat mag er zeker zijn !!!!
Er is geen sprake van falen of niet halen.
Wat een zelfkennis en inzichten heb je hierdoor opgedaan.
TOP.
Ga zo door IN MATE !!!!
Sukses..
Gerda Brok
3 juni 2014 om 19:55 (UTC 1) Koppeling naar deze reactie
Na A komt inderdaad B, maar dat is alleen in het alfabet.
Wie A zegt, mag soms best B achterwege laten.
Het getuigt van een zekere kracht als je daarvoor durft te kiezen. En helemaal als je dat dan in een blog durft te schrijven.
Marina, blijf proberen te matigen. Doe ik ook. Soms val je terug in oude gewoontes, maar dat hoort er bij.
Blijf vooral echter van jezelf houden. Met of zonder alcohol, suiker of koffie. Met of zonder B.
Ik kijk alweer uit naar je volgende blog.
Wendy
4 juni 2014 om 12:15 (UTC 1) Koppeling naar deze reactie
Veel succes met deze nieuwe uitdaging. Als je goed nadenkt weet iedereen natuurlijk wel dat rigoureus iets aanpakken niet lang vol te houden is (zeker met diëten 😉 ). Maat houden op een manier waarop je een nieuwe levensstijl langer kunt volhouden werkt natuurlijk beter. Maar tussen theorie en praktijk ligt nog een hele lange weg (weet ik ook uit ervaring). Jezelf af en toe een beloning geven mag best, zeker als je daarna weer met frisse en goede moed verder kunt. Ik ben heel erg benieuwd hoe het je vergaat en misschien vind ik ook wel een keer de moed om het roer om te gooien.
Groetjes,
Wendy
Marina Schriek
4 juni 2014 om 16:50 (UTC 1) Koppeling naar deze reactie
Zo tof al die lieve berichten om me aan te moedigen. Dank!
Corine, wat mijn ervaringen betreft. Ik kan het iedereen aanraden om te stoppen met suiker. Alleen de intentie al maakt dat je over heel veel dingen na gaat denken op etensgebied, maar ook op andere vlakken. Het niet eten van suiker heeft er duidelijk voor gezorgd dat ik gezonder geworden ben. Diverse vage klachten zijn verdwenen en ik ben ook nog eens een paar kilo’s kwijt. Af en toe heb ik weleens behoefte aan zoet. Inmiddels heb ik palmsuiker ontdekt als alternatief voor kristalsuiker. Wel een stuk duurder, maar ik gebruik er zo weinig van, dat dat zeker geen obstakel is. De gezondheidswinst is groot . Daarnaast zorgt het streven naar een gezonder leven voor ontwikkelingen op het persoonlijke vlak. Dat is misschien nog wel het allerbelangrijkste.